Klein en intiem
Een zomerse warme middag. De zon valt zacht naar binnen door de ramen.
De stoelen staan in een cirkel, net als altijd wanneer er iets gedeeld wordt. Er wordt gelachen om een herinnering. Iemand schenkt koffie in. Een ander legt een hand op een schouder. Het ruikt naar appeltaart — haar recept.
Er is geen podium, geen microfoon. Geen lange rijen of formele speeches. Alleen de mensen die ertoe doen. De mensen die ook op een gewone dinsdagochtend zomaar binnen konden lopen. Die je stilte kenden. Die je grapjes meteen begrepen.
"Nee," had ze gezegd, "op mijn afscheid alleen de mensen die écht dichtbij me staan."
En zo is het. Geen grootse gebaren, maar juist het kleine dat raakt. Het uitvaarthuis voelt bijna net zoals thuis. Een kleine kring met vertrouwde gezichten, in een rustige omgeving. Alle ruimte om verhalen te delen en een stukje voor te lezen uit haar favoriete boek. Een afscheid dat klopt — in eenvoud, in liefde, in nabijheid.
En zo zullen we haar ook naar de begraafplaats in Zoelen brengen, weer hereningd met haar liefde.
Daar op dat prachtige plekje onder die grote boom.
De kosten van dit afscheid € 6995,-
Kaarslicht is een veelzeggend symbool. Het symboliseert liefde, licht en warmte. Het verdriet kunnen we niet wegnemen maar deze drie elementen bieden troost tijdens een afscheidsdienst. Wanneer de schemering valt in de avonduren komt kaarslicht extra tot haar recht.
Het is een mooie nazomer dag medio september en de schemering valt.
Wanneer ik het pad op loop bij het Uitvaarthuis ruik ik de heerlijke geur van de vuurkorf. Eenmaal binnen in de Conference ruimte voel ik de warmte en huiselijke sfeer. De kaarsen en tonen van de achtergrond muziek geeft me een gevoel van rust. Mijn tante geef ik een knuffel en ik ga zitten voordat het afscheid gaat beginnen.
Nog even bekijk de digitale kaart op mijn telefoon, 'fijn er is straks nog tijd genoeg om met elkaar bij te praten een eind tijd staat er niet op'. Het is zolang geleden dat ik iedereen heb gesproken of gezien, helaas ontmoeten we elkaar nu met deze omstandigheden. Marco kan er niet bij zijn maar kijkt mee via een livestream.
Mijn tante en haar kinderen gaan de afscheidskamer binnen, de dienst zal zo gaan beginnen. Terwijl de eerste tonen worden ingezet van Bach gaan we staan, oom Rob wordt de ruimte in begeleid.
Het is een mooie intieme dienst geworden, het kaarslicht verlicht de ruimte en geeft me een behaagelijk gevoel. Buiten is het inmiddels donker. Met elkaar brengen een toast uit. Een toast op het geleefde leven van Rob. De wijnglazen klinken, en al snel volgen de vele herinneringen.
Na dit mooie samenzijn rest mijn tante morgenochtend nog een lastige opgave ze brengt samen met de kinderen, Rob naar het crematorium. Een laatste rit.
De kosten van dit afscheid € 7196,30
Zijn hele leven heeft hij gezegd: "Als ik er niet meer ben, stop me maar in een jute zak!"
Eren en herdenken doen we allemaal op onze eigen manier. Soms zijn toespraken overbodig en is samenzijn belangrijker.
Samenkomen en hem begeleiden naar zijn rustplaats. Hij zit immers al diep verankerd in het hart!
'Het is geen jute zak geworden' benoemt Sven terwijl hij de afscheidskamer in het Uitvaarthuis binnenloopt, een knipoog naar zijn nicht. Die beaamt 'Nee inderdaad, maar wel een nette degelijke kist. Zo'n jute zak blijkt niet te mogen bij het crematorium'.
De geur van koffie en de verse croissants vult de Elstar woonkamer. 'Wat was opa Jan toch gek op het ontbijt met een croissant' En al snel volgen de herinneringen en vele anekdotes, op de achtergond de tonen van zijn favoriete muziek. Het gezin, kinderen en kleinkinderen ontspannen. Er is nog tijd voor een 2de kop koffie voordat we vertrekken naar het crematorium.
Eenmaal bij het crematorium aangekomen begeleiden de kleinkinderen opa Jan naar binnen, er volgt een heldere uitleg. Het is goed zo, weliswaar geen jute zak maar wel een afscheid zonder veel poespas. Precies zoals hij dat wilde en natuurlijk mochten die croissantjes niet ontbreken.
De kosten van dit afscheid € 5167,25
